Lieve zoon, met je mooi zwarte haren. Plots was je van de ene dag op de andere dag zo wit als een duif geworden. Ik heb me altijd afgevraagd hoe dat dat toch kwam.
Ik weet dat je in moeilijkheden zat en dat je in je leven een verkeerde beslissing heb genomen. Ik denk dat ik het weet en ik ga hier niet verder over uitweiden, omdat dat iets is tussen jou en mij. Een ding weet ik zeker. De verkeerde beslissing die jij in je leven hebt gemaakt (genomen) maakt dat jou mooie zwarte haren zo wit als een duif zijn geworden. Je zat gevangen een een web van een giftige spin. Ontsnappen was niet meer mogelijk. Tot de dag van je ongeval. Jou lijden was dan voorbij, je bent bevrijd, geen pijn of verdriet meer. Ik ben je wel kwijt maar tegelijk blij dat je niet meer moet afzien. Je bent nu een volwaardige engel met mooi zwart haar.
Dag lieve zoon.
Je moeder

Zoals water dat door mijn vingers glijd, zo is jou leven vergaan. Ik kon je als moeder niet van de dood redden. Een moeder zou/moet haar kind beschermen, maar hier ben ik niet in geslaagd. Ik heb je moeten laten gaan met heel veel pijn in mijn hart. Vaarwel mijn kind tot in het hiernamaals.

Lieve Neve

Als ik ga slapen is het of jij bij me bent. Als ik ga slapen is het of je over mij waakt. Als ik ga slapen kom je naar me toe en leg jij je hoofd op mijn borst, alsof je mij wil zeggen: Moeder: ik ben dicht bij jou, ik ben je zoon geweest van vlees en bloed. Ik ben nu nog altijd jou zoon, maar dan in de vorm van een geestelijke lichaam.

Ik hield van jou toen ik nog leefde en dat is nu niet anders. Ik zal altijd van je houden. Mooi gezegd lieve zoon, antwoordde ik hem binnen 's mond.

Je zal altijd en overal virtueel aanwezig zijn/blijven Alles gaat voorbij, maar niets gaat over.

Lieve Neve

Ik ben jouw moeder en dat zal zo blijven Ik blijf jouw moeder zolang de maan en de sterren bestaan Ik ben jouw moeder en dat kan de storm en regen niet vernietigen

Ik blijf jouw moeder met al mijn liefde voor jou Ik zal alles trotseren en niemand die het ontkennen kan dat ik jouw moeder ben. Jij bent nu ergens hier ver vandaan maar zelfs dan blijf ik jouw moeder.

Lieve Neve

Ik heb als zo vaak die film over je laatste minuten van je leven in mijn hoofd afgedraaid.. Het beeld op je sterfbed, was alsof die film zich alsmaar herhaalde...

Ik sluit mijn ogen en probeer de film eens anders af te draaien, ik bepaal nu hoe de film wordt afgedraaid..

Ik sta voor je sterfbed, en zie je liggen, plots gaan je ogen open en je lacht naar mij. Je kijk me aan, je lippen bewegen en willen iets zeggen.

Ik hoor je zachtjes zeggen: "Hallo moeder, ik heb zo juist een boodschap gekregen van mijn beschermengel"... Er werd mij gezegd dat ik even terug mag naar de aarde omdat ik jullie toch zo enorm mis..

Daarom lieve moeder en plusvader, ga ik nu dadelijk opstaan om met jullie naar huis te gaan. Ik verlang zo om mijn zoontje te zien en hem te omhelzen.

Ik wil mijn familie zo graag vast pakken om nooit meer los te laten.

Van zodra mijn bezoek ten einde loopt, keer ik terug naar de hemel, want daar wacht de moeder van mijn zoon, zij mag volgende keer mee.

Hier stopte de film, ik deed mijn ogen open en hielt nog even de laatste beelden vast, wreef in mijn ogen en zag het beeld weer van toen je daar heel stilletjes op je sterfbed lag met je ogen gesloten.

Lief kind, heel even kwam je in mijn film tot leven, heel even ging er een gevoel van vreugde door me heen.. Maar het verdriet nam weer de bovenhand, maar die ervaring zal ik maar weer koesteren...

Lieve Neve